Φαίνεται ότι οι γονείς πάνε πιο εύκολα στον ψυχολόγο για θέματα που αφορούν τα παιδιά τους, παρά για τους ίδιους. Αυτό οφείλεται στο ότι όλοι οι (φυσιολογικοί) γονείς έχουν την τάση να προστατεύουν τα παιδιά τους ή επιθυμούν να τα μεγαλώσουν όσο καλύτερα γίνεται. Ένας άλλος βασικός λόγος που επισκέπτονται έναν ειδικό ψυχικής υγείας είναι το ότι φοβούνται μήπως το παιδί τους δεν είναι ευτυχισμένο ή μήπως συμβαίνει κάτι στο παιδί που δεν το γνωρίζουν και φταίνε οι ίδιοι.
Δυστυχώς, σε κάποιες περιπτώσεις, η «ανακάλυψη» κάποιου προβλήματος στο παιδί φαίνεται να επιδιώκεται ακόμη και ασυνείδητα από τους γονείς με την αέναη επίσκεψη τους σε κάθε είδους ειδικό. Μπορεί να ακούγεται αντιφατικό, εφόσον οι γονείς, όπως προαναφέρθηκε, έχουν την τάση να προστατεύουν τα παιδιά τους και συνήθως αδυνατούν να δουν κατάματα ένα πρόβλημα γιατί μέσα από την αναγνώρισή του, αποδέχονται ότι πιθανόν οι ίδιοι απέτυχαν. Κι όμως, συμβαίνει κάποιοι γονείς να επιθυμούν ενδόμυχα να αναγνωρίσουν ένα είδος «διαταραχής» στο παιδί ώστε να μετατοπιστεί το βάρος μιας οικογενειακής ανισορροπίας σε κάτι άλλο που θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον όλων (διενέξεις ζευγαριού, αδυναμία λύσης ψυχικών προβλημάτων γονέα, κ.α.) Στην περίπτωση αυτή το παιδί αποτελεί το «σύμπτωμα» μίας ενδο-οικογενειακής ανισορροπίας ή το καθρέφτισμα των ψυχικών, συναισθηματικών, διαπροσωπικών δυσκολιών των γονέων.
Είναι απαραίτητο λοιπόν να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μην φορτώσουμε στο παιδί ένα πρόβλημα ή μία διάγνωση με απώτερο σκοπό για να ανακουφιστούμε εμείς οι ίδιοι από τις ενοχές μας, τις αδυναμίες και τα λάθη μας (π.χ. μία διάγνωση συνδρόμου Asperger μπορεί να ανακουφίζει από τις ενοχές των γονέων να αποτύχουν να βάλουν όρια στο παιδί τους). Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις που η συνεργασία μας με έναν ειδικό ψυχικής υγείας είναι εξαιρετικά πολύτιμη και βοηθητική.
Ποιοι είναι όμως κάποιοι βασικοί λόγοι που προτείνεται να πάει ένα παιδί σε ψυχολόγο;
-Όταν το ένστικτό μου ως γονέας μου λέει ότι κάτι δεν πάει καλά στην συμπεριφορά και στην ανάπτυξη του παιδιού μου. Για παράδειγμα, στη βλεμματική επαφή, στο επίπεδο των σχέσεων με τους άλλους, στο παιχνίδι του, στην ανταπόκρισή του στα ερεθίσματα, στην συναισθηματική διαχείριση που έχει, στην γνωστική του ανάπτυξη, στην κοινωνικοποίησή του με τα άλλα παιδιά. Όταν νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά, είναι βασικός λόγος για να ζητήσω βοήθεια.
-Όταν θέλω να πάρω αξιόπιστες και επιστημονικές πληροφορίες για την ψυχική υγεία και την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού μου από έναν ειδικό. Σε μία εποχή που όλοι έχουν συνεχή πρόσβαση στην πληροφόρηση του διαδικτύου και με ένα google-άρισμα μπορώ να μάθω για τα πάντα , είναι εξαιρετικό επικίνδυνο να ενημερώνομαι και να ενστερνίζομαι απόψεις και διαγνώσεις, χωρίς να λαμβάνω υπόψη ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό. Μόνο ένας έμπειρος και καταρτισμένος ειδικός ψυχικής υγείας μπορεί να αξιολογήσει πολύπλευρα και σωστά το παιδί μου, δίνοντάς μου πολύτιμες πληροφορίες και μένα ως γονέα πώς θα διαχειριστώ οποιαδήποτε δυσκολία. Ο άνθρωπος αυτός θα πάρει το ιστορικό, θα διερευνήσει τις σχέσεις μας και σε συνδυασμό με τις γνώσεις του θα μιλήσει εξατομικευμένα. Αν είναι να πάρω πληροφορίες, να τις πάρω σωστά.
-Όταν με προτρέψει/ προτείνει να το κάνω ένας άνθρωπος που έρχεται σε συχνή επαφή με το παιδί μου και τον εμπιστεύομαι. Για παράδειγμα ο εκπαιδευτικός, ο προπονητής, ο παιδίατρος κ.α. Πολλές φορές οι γονείς ενεργούμε αμυντικά ή επιθετικά προς κάποιον επαγγελματία που μας προτείνει μία ψυχομετρική αξιολόγηση θεωρώντας ότι κάνει λάθος. Δεν έχουμε παρά να πάρουμε την γνώμη του κατάλληλου ανθρώπου για το αν άξιζε τον κόπο ή όχι να κλείσουμε μία επίσκεψη σε κάποιον καλό ψυχολόγο.
-Όταν έχω την ανάγκη να γίνω καλύτερος γονέας. Φαίνεται ότι οι γονείς πολλές περιπλέκονται σε ένα δικό τους άγχος λόγω της ιδεατής εικόνας των παιδιών που προβάλλεται από τα ΜΜΕ ή λόγω συγκρίσεων με άλλα παιδιά. Επίσης, σχόλια οικείων προσώπων που πληγώνουν και να ματαιώνουν την γονεϊκή φροντίδα ή κάποια δυσκολία του παιδιού που μπορεί να προκύψει στο σχολείο, σε μία δραστηριότητα, σε μία παρέα, φουντώνουν τις ανησυχίες μας για τον είμαστε καλοί γονείς ή όχι. Η πραγματικότητα δείχνει ότι πολλοί γονείς δεν έχουν επίγνωση πόσο καλοί είναι τελικά! Τις περισσότερες φορές, μία απλή συμβουλευτική έρχεται να ανακουφίσει το γονέα από το άγχος και να δώσει ένα θετικό feedback σε όσα ήδη κάνει, προσφέροντας του την αναγκαία αίσθηση ασφάλειας και επάρκειας.